�يادگاران� عنوان كتاب هايي است كه بنا دارد تصويرهايي از سال هاي جنگ را در قالب خاطره هاي بازنويسي شده ، براي آن ها كه آن سال ها را نديده اند نشان بدهد . اين مجموعه راهي است به سرزميني نسبتا بكر ميان تاريخ و ادبيات ، ميان واقعه ها و بازگفته ها . خواندنشان تنها يادآوري است ، يادآوري اين نكته كه آن مردها بوده اند و آن واقعه ها رخ داده اند ؛ نه در سال ها و جاهاي دور ، در همين نزديكي .

نام چمران براي آن ها كه او را نديده اند ، تصوير مبهمي است از كسي كه درس و دانشگاه را رها كرد و جنگيد ؛ تن به تن ، سلاح به دست . او سال ها در لبنان با بچه هاي مدرسه ي جبل عامل زيست و زيستن را آموخت ، و جنگيد و جنگيدن را آموخت ، و عاشق شد و عشق ورزيدن را آموخت .

مروري بر كتاب
ازاهواز راه افتاديم ؛
دو تا لندرور. قبل از سه راهي ماشين اول را زدند .
يك خمپاره هم سقف ماشين ما را سوراخ كرد و آمد تو، ولي به كسي نخورد.

همه پريديم پايين ، سنگربگيريم .
دكترآخرازهمه آمد .
يك گل دستش بود .
مثل نوزاد گرفته بود بغلش .
گفت :� كنارجاده ديدمش . خوشگله ؟�